autobiografische literatuur, kinderjaren 

Het is aan het einde van de jaren veertig. De beroerde jaren van de oorlog zijn goed en wel voorbij. Een Brusselse familie hervat onder leiding van de grootmoeder de vooroorlogse traditie om de zomers in de badplaats Oostende door te brengen. De jaarlijkse zomervakanties worden door het dat hier in herinnering wordt teruggeroepen, verwelkomd als een bevrijding en een feest. Het betreedt een bekende maar tegelijk een exotische wereld. In fragmenten van wisselende lengte en in een nu eens parodïerende, dan weer sober noterende stijl, worden de ervaringen van het kind opgeroepen. Met lichte toets worden zij geschetst in taferelen die de eenvoud en charme van een aquarel bezitten. Herinneringen die, verteld, verhaaltjes worden over het kind van toen, hoe het toen voelde en dacht? Verleden en heden komen er in samen, leven en fictie versmelten er.