'Ik las een brief van een massamoordenaar aan zijn familie in Duitsland', schrijft Simon Wiesenthal in het voorwoord van dit boek. 'Op een vliegveld in Oekraïne was een reuzenbomkrater en er was niet genoeg aarde om de krater te vullen. Technici berekenden dat er 1500 Joden nodig waren om als opvulmateriaal te dienen. Daarop werden mannen, vrouwen en kinderen samengedreven, neergeschoten en in de bomkrater geworpen. Dit beschrijft deze misdadiger in een nuchter bericht, en in dezelfde brief vraagt hij ook hoe het gaat met zijn baby.'

In naam van de Fuhrer zoekt een antwoord op de vraag: hoe is het mogelijk? Het boek voert ons naar het hart van het beestachtige systeem dat men nazisme noemde. Het bevat naast fotodocumenten ook een verzameling treffende teksten die 'slechts' aanhalingen zijn uit nazi-publicaties: wetten, voorschriften, richtlijnen, besluiten, oorlogsdagboeken, mededelingen, berichten, schoolboeken, politieke geschriften, en 'rentabiliteitsberekeningen' die leren hoeveel krijgsgevangen kosten en opleveren - uiteraard 'na aftrek van crematiekosten'.