theater, De Kuyper, Eric 

Dit vijfde deel van De Kuypers autobiografie valt in vergelijking met de andere delen wel wat tegen. Dat heeft te maken met het feit dat de hoofdpersoon zo geabsorbeerd wordt door de nieuwe opleiding die hij gaat volgen. Daardoor krijgt de lezer veel meer feitjes en gebeurtenissen en minder gevoelens te zien, die de eerdere delen juist zo boeiend maakten. We treffen de nog steeds jonge held, 19 jaar oud, op het moment dat hij aan het Brusselse Institut des Arts de Diffusion gaat studeren. Een jaar blijft hij daar, precies het jaar dat dit boek beslaat. Een belangrijk jaar voor de held, ongetwijfeld: de overgang naar relatieve zelfstandigheid, van thuis weg al woont hij dan bij zijn broer, maar ook vol onzekerheid over het eigen kunnen. Hij is een gretig student aan de opleiding waar hij naast de brede cultureel-historische achtergrond wat betreft theater, literatuur, film en beeldende kunst ook lessen in spreken en acteren krijgt. Hij is een enthousiast acteur, maar realiseert zich met spijt de beperkingen die hij op dat gebied heeft met zijn bijzondere fysieke verschijning die hij zelf lelijk vindt. Het boek is niet zo goed los van de andere delen te lezen.